Bij deze ca 100 jarige beuk is een onderhoudssnoei gebeurd nadat er in het verleden een snoei is geweest zonder opvolging. Tijdens de snoei bleek er ook een plakoksel aanwezig te zijn die onder zeer grote druk stond. Daar is ook aan gewerkt door een groot deel van het gewicht van die tak weg te nemen. Door een uitbreiding van het huis was het ook noodzakelijk om de boom gedeeltelijk terug te snoeien zodat er in de toekomst zowel voor de boom en voor het huis geen beschadigingen veroorzaakt worden. Dit werk werd uitgevoerd samen met een collega boomverzorger, Maarten Cuvelier, bekijk zijn werken op www.boomwerkenmc.be!

In deze particuliere tuin staan verschillende grote en waardevolle bomen. In verschillende fases worden de bomen aangepakt voor hun specifieke problemen. Zo krijgen verzwakte bomen een grondverbetering, wordt er een begeleidingsnoei/zomersnoei opgestart voor de jonge bomen en krijgen verscheidene grotere bomen een onderhoudssnoei.

Deze Tilia Platyphyllos (zomerlinde) van zo'n 250 jaar oud is in het verleden zwaar onder druk gekomen door infrastructuurwerken ron de boom. Zo werden de wortels zwaar aangetast door de aanleg van een asfaltparking. Een groot deel van de wortels zijn verloren gegaan met als gevolg een grote takkensterfte, vooral bovenaan in de kroon. Om de boom in staat te stellen met de overgebleven wortels te overleven is hij ingesnoeid en ook naar beneden gesnoeid. Sowieso werden alle dode takken (tot diameter 40 cm!) uitgehaald. achteraf is er nog een bodemverbetering doorgevoerd om de bodem te verijken en zo het wortelgestel extra reserves te geven en zich zo te herstellen.

Deze Quercus robur (inlandse eik) en Sophora Japonica (honingboom) werden een tiental jaar geleden geplant in een zeer grote maat (maat 300 - dit is de omtrek in cm van de stam op 1,30m) maar nooit verder opgevolgd. Aangezien er bij de verplanting altijd een deel van het wortelgestel verloren gaat en ook beschadiging bij het transport niet uitgesloten is, is er een deel van de takken afgestorven. Hier is de kroon uitgelicht en een stuk ingesnoeid zodat de resterende takken een betere kans hebben om onderhouden te worden door de wortels. Ook hier een zomersnoei om de boom de kans te geven alle snoeiwonden af te grendelen.

Bij deze boom was een onderhoudssnoei gewenst, gezien de nabijheid van de hoogspanning in de buurt. Er is hier niet gekozen om de boom opnieuw te knotten maar wel voor een 'verjonging' van de kroon, door de zware takken op iedere knot te verwijderen. Op die manier zal de boom minder reageren en zodoende minder scheuten maken. Ook is er minder kans op uitscheuren van de knot, wat vrij veel voorkomt bij treurwilg. Daarbij werd ook gekozen voor een zomersnoei om opnieuw minder reactie van de boom te bekomen.

In het verleden werd deze treurwilg zwaar gesnoeid, het resultaat is veel scheutvorming op iedere knot. Het gevaar bestaat dat de zware scheuten na verloop van tijd uitscheuren. Om te vermijden dat na de snoei opnieuw massale scheutvorming verschijnt is er hier gekozen voor een zomersnoei met een beperkte snoei.

De reden voor deze snoei was een overdreven snoei in het verleden, zo'n 5 jaar geleden. Toen is linde geknot geweest tijdens de winterperiode met als gevolg een sterke scheutvorming op de verschillende knotten. Nu is gekozen om de linde niet terug op knot te zetten maar door middel van een onderhoudssnoei, de linde terug een 'natuurlijke' vorm te geven. Deze onderhoudssnoei werd in 2 fases afgewerkt, om het volume van gesnoeide takken per snoeibeurt te beperken en zo de boom de kans geven zich te herstellen na iedere snoeibeurt.

Na een kleine storm in het voorjaar is een deel van een meerdelige amerikaanse eik uitgescheurd aan de slechte aanhechting van de basis van de 4 stammen. Het uitgescheurde deel is omgevallen tegen de gevel van de buren, gelukkig zonder erg. De omgevallen boom werd vakkundig met de nodige touwen en katrollen weggehaald. Na controle van de basis van de 4 stammen werd beslist om alle 4 de bomen af te breken.

Ook hier een moeilijk geval van stormschade met als belangrijkste slachtoffers een Italiaanse populier en het dak van buren... Na het deskundig en schadeloos wegnemen van de omgevallen boom is, na controle van de overige bommen en overleg met de eigenaar, besloten tot een velling van alle overgebleven bomen die toch allemaal tijdbommen bleken...

Deze Fagus Sylvatica Atropunica (rode of bruine beuk) die een 95 jaar geleden werd geplant, is door een probleem met wisselingen in de grondwaterstand. Vooral oudere bomen zijn kwetsbaar voor deze schimmel die een boom aantast via beschadigde en afgestorven wortels. De schimmel veroorzaakt een omvangrijk rot in de wortels. Dit rot breidt zich geleidelijk richting de stamvoet ui. De stam zelf wordt niet aangetast, zoals gezien op onderstaande foto's. bij vergevorderde aantasting vermindert de bladbezetting en de bladgrootte, aanvankelijk vooral in bovenste deel van de kroon, wat hier het geval was.

Doordat de zwam een omvangrijk rottingsproces in de wortels veroorzaakt, wordt de boom gevoelig voor windworp. Op het moment dat de zwam wordt waargenomen, kan de stabiliteit al zeer sterk zijn verminderd.

Een velling was hier de enige optie, gezien de kans op windworp, waarbij de schade aan woning en tuin enorm zou zijn.

Hier was een velling noodzakelijk gezien de slechte standplaats van de boom. De boom was volledig omgeven door gebouwen en moest daarom met de juiste klim- en opvangtechnieken afgebroken worden.

Nog altijd worden er jammer genoeg bomen geplant op een plaats waar ze, vooral na enkele tientallen jaren, blijken volledig misplaatst te zijn. Hier was de ceder met zijn zware takken al over de gebouwen van de buurman aan het groeien. Aangezien een snoei geen optie was, is er besloten tot het volledig wegnemen van de ceder. Alle takken werden vakkundig in stukken afgezaagd en met de nodige omzichtigheid via touw en katrol naar beneden gelaten.

Een Populus Nigra Italica, zwarte (italiaanse) populier werd in het verleden zwaar gesnoeid, op stam gezet. De snoei was zo ingrijpend geweest dat de boom dit niet meer kon ophalen en bijgevolg is afgestorven en beginnen rotten. Een velling was hier dan ook de enige optie. De stam met diameter 1,5 (!) m moest met de nodige omzichtigheid worden gezaagd en omgetrokken. Achteraf bleek de stam enkel op de buitenste 5 à 10 cm nog niet verrot te zijn.

Hier werd besloten tot het afbreken van deze boom omdat hij een bedreiging vormde voor het aanpalende schuurtje. Het verzagen en verhakselen van de boom gebeurde ook ter plaatse. 

De juiste boom op de juiste plaats is ook hier van toepassing.